Zgodnie z danymi Eurostatu, w lipcu 2024 narodowa płaca minimalna obowiązywała w 22 krajach unijnych, czyli wszystkimi z wyłączeniem Austrii, Danii, Finlandii, Szwecji oraz Włoch.
Tradycyjnie najwyższy poziom płacy minimalnej zanotowano w Luksemburgu (2571 EUR). Na 2. miejscu uplasowała się Irlandia (2146 EUR), a 3. lokatę zajęła Holandia (2134 EUR). Przed rokiem pierwszą trójkę tworzyły: Luksemburg, Niemcy i Holandia.
Krajem o najniższym poziomie minimalnego wynagrodzenia w UE ponownie została Bułgaria (477 EUR), przedostatnie były Węgry (675 EUR), a 3. miejsce od końca zajęła Łotwa (700 EUR). W lipcu 2023 na ostatnią trójkę składały się: Bułgaria, Rumunia i Łotwa. Zróżnicowanie pomiędzy najwyższą a najniższą płacą minimalną w UE spadło w lipcu 2024 do 5,4-krotności vs 6,3-krotności zanotowanej rok wcześniej.
W Polsce minimalne wynagrodzenie wyniosło w lipcu 2024 blisko 998 EUR i ukształtowało się na 10. lokacie w UE, wyprzedzając m.in. Portugalię, Grecję i Maltę. Do 9. w zestawieniu Cypru zabrakło Polsce jedynie 2 EUR, co wskazuje, że łatwo można będzie „przeskoczyć” ten kraj w przyszłości, natomiast dużo trudniej będzie pokonać obecną 8. pozycję, którą zajęła Słowenia (1254 EUR).
Ten ostatni kraj jest tradycyjnym liderem płac minimalnych w naszym regionie, 2. miejsce w Europie Środkowo-Wschodniej zajęła w lipcu 2024 Polska, a 3. lokata przypadła Litwie (924 EUR). Nasz region nadal pozostaje konkurencyjny pod względem minimalnych kosztów pracy wobec reszty krajów UE, jednak ten dystans powoli się skraca wskutek znacznych wzrostów płacy minimalnej (w 2024 dwucyfrowe wzrosty procentowe w przypadku 6 z 10 krajów Europy Środkowo-Wschodniej).
W 9 krajach UE minimalne wynagrodzenie (w EUR) wzrosło o co najmniej 10% r/r – w tym najsilniej w Polsce i Rumunii (po 23% r/r), a 3. najwyższy wzrost zanotowano w Chorwacji (o 20%). Natomiast najniższą roczną dynamikę minimalnego wynagrodzenia w UE obserwowano w krajach o relatywnie wysokim jego poziomie: we Francji (1,1%), w Luksemburgu (2,5%) i w Niemczech (2,9%).